Zajęło mi to ponad trzydzieści lat, ale w końcu miałem okazję usiąść do tego Stephen King cholernie wysysający klasyk. „Salem's Lot ożył w mistrzowskiej wyobraźni Kinga, kiedy po raz pierwszy odważył się zastanowić, co by się stało, gdyby hrabia Dracula przeprowadził się do miasta? Będąc tym geniuszem, Stephen King zmienił tę iskrę ciekawości w nowoczesny klasyk horroru.

 

 

Salem's Lot była pierwszą z książek Kinga, jakie kiedykolwiek przeczytałem. Odebrałem swój egzemplarz za siedem funtów (plus jakiś skandaliczny podatek importowy) w wysokości Anglia, jedyna angielska księgarnia (jeszcze w latach 90-tych), którą mieliśmy w Sankt Petersburgu w Rosji i nie mogliśmy jej odłożyć. Stała się pierwszą z wielu innych książek króla, które ostatecznie dodałem do mojej biblioteki. Przez najdłuższy czas, „Salem's Lot była w istocie moją ulubioną książką Stephena Kinga, bijącą nawet górę od gwiazdorskich osiągnięć Podstawka i Pet Sematary dla mnie. Od 2016 r IT stał się moim ulubionym królem, ale „Salem's Lot nadal zajmuje to szczególne miejsce dla mnie. Tak bardzo, że musiałem ponownie przeczytać tę minioną wiosnę. Ten sam podziw i zachwyt wciąż tam są.

 

 

Skoro powieść wciąż jest świeżo w pamięci, jak trzyma się ten film? Nakręcony w 1979 roku przez legendę horroru Tobe Hoopera z Teksańska masakra piłą mechaniczną sława, film przez lata zyskał dziki kult.

Natychmiast przypomina mi się, jaki mógł być ten film. Wcześniej omawiałem, jak George Romero (Świt żywych trupów, Creepshow) miał współpracować ze Stephenem Kingiem i ożywić wampirzy tour de force na dużym ekranie. Bez szacunku dla naszego ukochanego pana Hoopera, ale czuję, że zostaliśmy okradzieni jako fani horroru. Zwłaszcza, gdy porównasz makabryczną pracę demonicznego duetu z ukochaną przez fanów Creepshow.

Film Hoopera jest dobry, jeśli nie, może tylko trochę przestarzały. Ta sama powolna kompilacja, której użył w swoim tytanicznym hicie TCM został ponownie użyty dla „Salem's Lot. Jednakże, chociaż czuję, że styl ten świetnie sprawdził się w przypadku jego arcydzieła kanibala, to tej samej pochwały nie można oddać dla jego krwiożerczych potworów. Nastrój, atmosfera, budowa postaci - wszystko to zostało ustalone w powieści. Stephen King wspaniale czyni miasto „Salem's Lot główny bohater. To prawie niemożliwe i tylko mistrz sztuki może to zrobić. Nie tylko to, ale głównym bohaterem tej historii jest Marsten House, demoniczna siedziba stojąca - majacząca - nad sennym miastem i działająca jak żywa latarnia morska przyciągająca do siebie bardzo złe rzeczy. Naturalnie do domu przyciąga nasz starożytny wampir Barlow.

 

 

Film podąża za tą samą myślą, ale zrobienie filmu, w którym głównymi bohaterami są zarówno nawiedzony dom, jak i skazane na zagładę, byłoby cholernie trudne. I tutaj przestajemy porównywać do książki, ponieważ w przeciwnym razie byłoby to autodestrukcyjne. Na koniec powiem na ten temat: idź przeczytaj książkę!

To może nie jest moja ulubiona adaptacja filmowa Stephena Kinga, ale podobała mi się. Film działa pomimo swoich wad. Różnice między książką a filmem są z pewnością widoczne, ale nie na tyle, aby zepsuć staromodną, ​​upiorną zabawę filmową. Jasne, wygląd Barlowa jest wzięty od razu nosferat, a jego uprzejmy hipnotyzm starego świata zostaje zastąpiony przez pomruki i pomruki; i tak, ok, jego prawa ręka nie jest już wychudzoną, łysą, groźną postacią jak w powieści, ale tutaj zachowuje się bardziej jak złoczyńca Disneya, ale mimo to jest to fajny zegarek.

 

 

Biorąc to pod uwagę, nie mogę zaniedbać pochwały, gdzie rządzi ten film! Muszę to oddać „scenie przy oknie”. Ta chwila wciąż działa i przez lata była koszmarem dla wielu widzów. Poza tym, chociaż być może nie przejmowałam się growlującym występem Barlowa (Reggie Nalder), uwielbiałam makijaż i efekty wampira. Widok nieumarłych unoszących się nad ziemią z wiecznym głodem i drapieżną cierpliwością sprawia, że ​​film jest koniecznością.

 

 

Jest tam remake z 2004 roku i tak, widziałem go. Po prostu w ogóle nie pamiętam tego cholerstwa. To było niezapomniane. Ten jednak zostanie ze mną i zasługuje na miano klasyka.

Ok z tym wszystkim, co zostało powiedziane, nie mogę pomóc, ale myślę, że ta historia jest ustawiona na PRAWIDŁOWY remake. Wszystkie prace Stephena Kinga wydają się być teraz częścią szaleństwa remake'ów i też dobrze! Jestem podekscytowany. Z takimi rzeczami jak IT, stojak, Tommy Knockers wszystko przeznaczone na przyszłość Chciałbym wrócić na zacienione ulice „Salem's Lot.