Klaatu Barada Nikto! Czy słowa używane do przywołania Kandarian Demony nigdy nas nie zawiodły. Inspiruje piły łańcuchowe, boomsticki i zabawę do eksplozji na uczestniczących ekranach. Od przełomowego filmu Sama Raimiego z 1981 roku po serię Starz Ash kontra martwe zło. Teraz mnóstwo martwych powraca z najnowszym, przesiąkniętym krwią doświadczeniem, Zło Martwe Powstanie. Najnowsza pozycja w serii pompuje nowe życie i śmierć przez swoje żyły, rozpoczynając film od nowa.

Zło Martwe Powstanie zaczyna się od tego znajomego ujęcia POV przedstawiającego siły Kandarian przemierzające las. Gdy nabiera rozpędu, nagle zostajemy wyciągnięci z POV i zdajemy sobie sprawę, że patrzymy przez obiektyw drona. Ujęcie daje nam znać, że czeka nas nowa era Evil Dead bawiąc się jednocześnie oczekiwaniem. Sekwencja przenosi nas do grupy wczasowiczów bawiących się w domku nad jeziorem. Wprowadzenie do tych ludzi nie trwa długo, zanim opętanie przez kandariańskiego demona daje o sobie znać. Skóry głowy są pociągnięte, krew jest przelana i Zło Martwe Powstanie w krótkim wstępie. Następnie zostajemy wciągnięci z powrotem do miasta na kilka dni przed wydarzeniami nad jeziorem.

Następnie zostajemy przedstawieni małej rodzinie z mamą, Ellie (Alyssa Sutherland), jej dwójką dzieci (Morgan Davies, Nell Fisher) i jej siostrą Beth (Lily Sullivan), mieszkającymi w wieżowcu. Kiedy wielkie trzęsienie ziemi otwiera dziurę w podłodze, mała rodzina odkrywa Księgę Umarłych.

Odtworzenie płyt winylowych dołączonych do książki nie zajmuje synowi Danny'emu dużo czasu. Po raz kolejny Evil Dead zostaje uwolniony iw ciągu kilku sekund rozpęta się piekło i wkroczy do ciała mamy, czyli mamy.

Znajomy POV sił Kandarian przepycha się przez ulice miasta, zanim znajduje kamienicę. Po wejściu do środka znalezienie pierwszej ofiary opętania, Alyssy, nie trwa długo. Raz opętana Alyssa wraca do swojej rodziny w ich mieszkaniu i jak można się domyślić, dusze zaczynają być połykane, a krew, wnętrzności i wnętrzności zaczynają latać.

Zło Martwe Powstanie wykonuje świetną robotę, mocno przyciskając swoją złowrogą stopę do pedału gazu. Kiedy poznajemy tę biedną rodzinę i ich mieszkanie, horror, akcja i zabawa nie przestają nadchodzić.

Reżyser Lee Cronin (Dziura w ziemi) idealnie pasuje do tego Evil Dead rodzina. Udaje mu się stworzyć wystarczająco dużo własnej wizji piekielnego pejzażu Kandarian Demon, aby uczynić go swoim własnym, jednocześnie dając nam kamienie węgielne wypełnione boomstickami, piłami łańcuchowymi, przesadnym horrorem i klasycznym głosem Demona, który Sam Raimi pielęgnował w swoich filmach . W rzeczywistości Cronin posuwa kandariański głos demona jeszcze dalej. Udaje mu się stworzyć pełną postać za pomocą opętanej Ellie, która rezonuje i staje się bardziej zapalająca przez cały czas.

Croninowi udaje się stworzyć ten nowy głos złoczyńcy za pośrednictwem Alyssy Sutherland. Aktorka przechodzi przez ruchy od walczącej matki do przerażającej i całkowicie zapadającej w pamięć martwej królowej. Ona pozostaje przez cały film. W każdej scenie aktorka stawia czoła fizycznym wyzwaniom związanym z rolą, a także całkowicie złym nikczemnym częściom roli z niezwykłą perfekcją. Od czasu, gdy Bad Ash ma Kandariańskiego Demona, nie wyróżniał się tak pamiętnie, jak załamanie mamy Sutherlanda Evil Dead zły. Pozdrowienia dla Złej Królowej.

Croninowi udaje się również stworzyć świat, który może zawierać pozostałe dwie księgi Necronomicon, które widzieliśmy w przeszłości. Pozostawia miejsce w historii, aby uwierzyć, że zarówno Ash Bruce'a Campbella, jak i Mia Jane Levy mogą istnieć z własnymi księgami zmarłych. Podoba mi się pomysł, że w grze jest więcej niż jeden Necronomicon, a reżyser odważnie otwiera tę możliwość.

Beth (Lily Sullivan) zostaje tutaj naszym rycerzem w zakrwawionej zbroi. Sullivan z entuzjazmem wciela się w przesiąkniętą krwią rolę naszej nowej bohaterki. Łatwo jest pokochać jej postać od samego początku, a kiedy widzimy zakrwawioną Sullivan, z piłą łańcuchową i bumem, my, jako publiczność, jesteśmy już po uszy i wiwatujemy.

Zło Martwe Powstanie to niekończąca się impreza gorefest, która zaczyna się szybko i nie odpuszcza nawet na sekundę. Krew, wnętrzności i zabawa nigdy się nie kończą ani nie dają szansy na odetchnięcie. Koszmar wieżowca Cronina to wspaniały rozdział w świecie The Dead Zły. Od początku do końca impreza nie zwalnia ani na sekundę, a fani horrorów pokochają każdą jej sekundę. przyszłość The Dead Zły jest bezpieczny i gotowy na przyjęcie większej liczby dusz. Niech żyje Evil Dead.

Mroczne kołysanki to antologia horroru z 2023 roku autorstwa Michael Coulombe składający się z dziewięciu opowieści tworzących czas trwania 94 minut; Dark Kołysanki można znaleźć na Usługa przesyłania strumieniowego Tubi. Hasło filmu „Gwarantujemy, że cię utulę i ukołyszę do snu” jest sprytne i odpowiednie. Jestem frajerem filmów i seriali antologicznych, więc byłem bardzo podekscytowany, aby to sprawdzić. Widziałem już kilka opowiadań, ale powrót do tych klejnotów był prawdziwą przyjemnością.

Zanurzmy się w to od razu; to nie jest film naładowany efektami specjalnymi, więc jeśli tego właśnie szukasz, możesz poczekać na premierę nowego filmu Transformer w tym roku. Mroczne kołysanki to film, który pozwolił jego twórcom rozwinąć skrzydła i wyprodukować treści, które z pewnością miały skromny budżet.

Słyszałem, że najbardziej popularnymi przeszkodami w każdej produkcji są czas i pieniądze. Spośród dziewięciu opowieści, kilka ma nade mną emocjonalny wpływ, z wielu powodów, z powodu historii, gry aktorskiej i reżyserii. Podobną cechą tych horrorów było to, że chciałem zobaczyć każdą z nich jako fabułę, ponieważ czułem, że jest więcej historii do opowiedzenia, a teraz ode mnie zależało, czy użyję wyobraźni, aby wypełnić luki, co nigdy nie jest negatywny.

Zanim przejdę do tego, co szczególnie mi się podobało, wskażę kilka wad, które miałem w całym filmie. Rozumiem, że czasami, ze względu na władzę, podejmowane są pewne decyzje, jest to poza zasięgiem kreatywnych umysłów i nie mogą one konkretnie podejmować pewnych decyzji. Uważam, że cały film płynąłby lepiej, gdyby karty tytułowe były umieszczane na początku każdego segmentu (niektóre były). Pozwoliłoby to uniknąć nieporozumień co do zakończenia jednego segmentu i początku drugiego; czasami widz może pomyśleć, że nadal znajduje się w tym samym segmencie z powodu przejścia.

Na koniec chciałbym zobaczyć jakiegoś przerażającego lub zabawnego slapstickowego gospodarza; niektóre z moich ulubionych antologii miały gospodarzy horrorów i wierzę, że dodałoby to ostatecznego połysku filmowi. Nic z tego nie było zerwaniem umowy, po prostu coś, co chciałbym zobaczyć. Podobały mi się wszystkie segmenty w Mroczne kołysanki; jest kilka, o których chciałbym wspomnieć konkretnie.

Najpierw jest segment „Love Me Not”. Szczególnie zależało mi na tym, ponieważ aktorka Vanessa Esperanza płynnie wygłaszała długi monolog przez prawie cały odcinek. Jenny niezliczoną ilość razy miała złamane serce, ale w Walentynki da wszystkim swoim byłym chłopakom śmiertelną lekcję. Bardzo chciałbym zobaczyć więcej historii skupiającej się na tym, gdzie zaczęła się historia Jenny i jaka ostatnia kropla doprowadziła tę postać do punktu krytycznego. Ten segment był dobrze napisany i wyreżyserowany.

Po drugie, na mojej liście jest „Bag of Tricks”. Segment ten, trwający szesnaście minut, zapewnia satysfakcjonującą mieszankę grozy, wyjątkowej gry aktorskiej i kinematografii, która jest na miejscu i stanowi idealną historię do opowiedzenia w Halloween. To zaspokoi twoje pragnienie Halloween i można je oglądać o każdej porze roku.

Segment skupia się na parze, która odpowiada na zwykłe pukanie do drzwi w Halloween, zamieniając noc w mrożącą krew w żyłach mękę dla obojga kochanków, gdy spotykają Timmy'ego, ducha. Muszę powiedzieć, że obecność kostiumu ducha jeży włosy na głowie! Mam nadzieję, że w pewnym momencie scenarzysta Brantly Brown i reżyser Michael Coulombe przedstawią nam film fabularny, ponieważ wiem, że można powiedzieć o wiele więcej.

Moja trzecia wzmianka to „Sylwetka”. To niesamowite, jak bycie uprzejmym dla kogoś mogło się opłacić dżentelmenowi w tym segmencie. Czas trwania około ośmiu minut, Sylwetka zapewnia potężny cios i ponownie, koncepcja, jeśli zostanie rozwinięta, uważam, że byłaby świetną funkcją. Zawsze mam ochotę na dobrą historię o duchach!

Moja czwarta i ostatnia wzmianka to „Stalk”. Ta historia była sprytna i prosta, co czyniło ją bardzo niepokojącą. Czy masz czasem wrażenie, że ktoś cię śledzi? Co byś zrobił, gdyby to była twoja rzeczywistość i ktoś cię prześladował? Uciekłbyś, schował się czy walczył? Łodyga z pewnością sprawią, że Twój apetyt będzie większy!

Mroczne kołysanki to przyzwoita antologia, która pozwala tym utalentowanym osobom zaprezentować swoją sztukę i mam nadzieję, że zobaczę więcej tego w przyszłości. Z planowania, koordynacji i zarządzania, reżyserii i montażu wiem, że w wyprodukowanie każdego z tych dziewięciu filmów krótkometrażowych włożono wiele serca i myśli. Pamiętaj, aby sprawdzić Mroczne kołysanki na Tubi.

Dzieci kukurydzy (2023) wyróżnia się znakomitym występem Kate Moyer jako Eden i szczyci się pięknymi zdjęciami, które oddają ponurą atmosferę miasta opanowanego przez fanatyczny kult dzieci. Niemniej jednak, chociaż film wyróżnia się w tych obszarach, brakuje mu narracji. To ponowne wyobrażenie sobie Dzieci kukurydzy nie udaje się odtworzyć mrożącego krew w żyłach przerażenia i napięcia, które ugruntowały oryginalną narrację Kinga jako klasykę horroru.

Zacznijmy od bardzo mylącej sceny otwierającej. Widzimy dziwnego i prawdopodobnie opętanego młodego mężczyznę idącego z pola kukurydzy do przedszkola, gdzie zabija dorosłych w środku. Funkcjonariusze organów ścigania w mieście postanawiają wpompować do budynku wąż pełen gazowego środka uspokajającego, aby zatrzymać zabójcę. Dlaczego uważają, że to dobry pomysł, nigdy nie zostało wyjaśnione.

Oczywiście plan przypadkowo kończy się śmiercią wszystkich niewinnych dzieci w środku. To dziwny moment, który szczerze mówiąc po prostu nie ma sensu. Dlaczego dorośli mieliby ryzykować życie dzieci, aby ewentualnie zneutralizować jednego nastolatka? Niestety, tego rodzaju wątpliwa narracja trwa przez cały film.

Oryginalny film pokazał, jak dzieci były w stanie obezwładnić dorosłych. W wersji z 1984 roku scena w restauracji pokazuje, że większość klientów jest otruta lub zaatakowana przez dzieci. Historia szybko potoczy się dalej Dzieci kukurydzy przejmując kontrolę nad miastem. Jednak w tym remake'u z 2023 roku dorośli pozostają i są po prostu obezwładnieni przez dzieci i zamknięci w więzieniu w małym miasteczku. Wiara w to, że żaden dorosły nie byłby w stanie pokonać przywódczyni małej dziewczynki, Eden, ani żadnego z jej zwolenników, nadwyręża wiarygodność. To wykonanie głównego punktu w filmie sprawiło, że poczułem się trochę głupio.

Powieść Stephena Kinga była przerażającą, ostrzegawczą opowieścią o niebezpieczeństwach fanatyzmu religijnego i przebiegłego demona mieszkającego na polach kukurydzy. Zdolność stworzenia do manipulowania dziećmi poprzez ich przekonania religijne i fanatyczne oddanie nadała tej historii poczucie realizmu, czyniąc ją jeszcze bardziej przerażającą. Nam, widzom, łatwo jest zrozumieć, w jaki sposób ekstremizm religijny może skłaniać ludzi do gwałtownych i nieobliczalnych zachowań.

Z drugiej strony film z 2023 roku skupia się nie na religii, ale na destrukcyjnych konsekwencjach zachowań napędzanych chciwością. Mieszkańcy używają niebezpiecznych chemikaliów na swoich polach, mając nadzieję na nieoczekiwane bogactwo dzięki obfitym zbiorom, które mogą zapewnić te chemikalia, ale ostatecznie te toksyny przynoszą odwrotny skutek i zaczynają niszczyć pola miasta. To złości istotę znaną jako Ten, który idzie za rzędamii prowadzi do ostatecznego rozpadu miasta. Chociaż to odstępstwo od oryginalnej historii może być próbą zaoferowania świeżego spojrzenia na klasykę horroru, nie zapewnia tego samego poziomu strachu i intensywności, które sprawiły, że oryginalna historia była tak skuteczna.

Pomimo swoich wad, nowy Dzieci kukurydzy film wciąż ma swoje mocne strony. Kate Moyer zapewnia fenomenalną kreację jako Eden, mała dziewczynka przywódczyni kultu, a zdjęcia są po prostu oszałamiające. Opuszczona i niesamowita atmosfera jest wyczuwalna i dodaje filmowi warstwy napięcia i złych przeczuć. Entuzjaści horrorów mogą nadal uważać wciągające wizualnie sceny i intensywne występy za warte obejrzenia, nawet jeśli fabuła nie do końca spełnia oczekiwania.

Trzeba przyznać, że wiele moich skrupułów związanych z filmem wynika z ciągłego porównywania z materiałem źródłowym. Nowa generacja widzów, którzy nie znają oryginalnego filmu, prawdopodobnie nie będzie tak krytyczna, jak fani horroru klasyka z 1984 roku.

Children of the Corn trafi do kin 3 marca, zanim trafi do Shudder 21 marca.