Prawdziwa historia za koszmarem na ulicy Wiązów

W 30. rocznicę pierwszego kinowego wydania arcydzieła Wesa Cravena z 1984 roku Koszmar z ulicy Wiązów zbliża się, nadszedł czas, aby spojrzeć wstecz na skromne początki tej kultowej już serii. Po zrobieniu swojego nazwiska w gatunku horroru z Ostatni dom po lewej stronie i Wzgórza mają oczy na początku lat 1980. Craven znalazł inspirację dla swojego najtrwalszego klasyka z prawdziwą historią prosto z gazet. Chociaż jest to dość powszechna i przekonująca praktyka stosowana przez wielu twórców filmów gatunkowych, aby twierdzić, że ich film opiera się na prawdziwych wydarzeniach (patrzymy na Ciebie, Teksańska masakra piłą mechaniczną), Pan Craven czerpał inspirację z różnych źródeł i aktualnych artykułów prasowych.

Jak opowiedziano w doskonałym niedawnym filmie dokumentalnym Nigdy nie śpij ponownieCraven wyraźnie inspirował się prawdziwymi wydarzeniami. Nie oznacza to, że oryginalny scenariusz jest oparty na prawdziwym boogeymanie, który śledzi cię we śnie; że wszystko wejdzie w grę później. Historia rozwinęła się raczej z serii artykułów, które Craven przeczytał w LA Times, dotyczących młodych mężczyzn, którzy umierali w środku koszmarów. Jedna szczególna sprawa dotyczyła młodego mężczyzny, który cierpiał z powodu ciężkich koszmarów sennych i nabrał przekonania, że ​​umrze, jeśli wróci do snu. Ojciec ofiary był lekarzem i dał synowi receptę na tabletki nasenne, której odmówił, chowając je pod prześcieradłem. Po trzech nocach, młody człowiek w końcu zasnął tylko po to, by w środku nocy znaleźć go rodzice, krzyczącego i rzucającego się w łóżku. Zanim zdążyli się do niego dostać, był martwy. W następstwie tego, jego rodzice znaleźli ukryte tabletki nasenne wraz z ekspresem Mr.Coffee w jego szafie z ukrytym przedłużaczem.

Ta dziwna historia była początkiem serii filmów, które nawiedzały nasze sny przez prawie trzy dekady, a pozostałe elementy układanki połączyły się dla pana Cravena, gdy ukształtował własne powody tej dziwnej serii niewyjaśnionych zgonów. 30 lat później wszyscy znamy historię Freda Kruegera, „Springwood Slasher”; jest tak głęboko zakorzeniony w kulturze horroru, jak potwór Frankensteina i hrabia Orlok.

Ale co tak naprawdę stało się z tym młodym mężczyzną, który tak słusznie bał się zasnąć?

Okazuje się, że była to tak naprawdę rzadka choroba znana jako Bangungo, uroczo znany również jako „zespół nagłej nieoczekiwanej nocnej śmierci”. Na początku lat osiemdziesiątych stało się czymś w rodzaju epidemii w populacji Azji Południowo-Wschodniej i Filipin, a młodych mężczyzn w niewytłumaczalny sposób nawiedzały koszmary. Przekonani, że ich sny są atakowane przez demony, przerażeni mężczyźni uzależnili się od czarnej kawy i innych używek, desperacko starając się nie zasnąć. Po tej fali zgonów narastał strach w dzielnicach Azji Południowo-Wschodniej i zaczęły krążyć szepty o Bangungot.

Prawie każdy kraj i kultura na świecie rozpoznaje tę przypadłość w takiej czy innej wersji. Mieszkańcy Turcji nazywają to „ciemnym tłocznikiem”. W Afryce jest znany jako „diabeł jadący na plecach”. Hmong znają go jako „miażdżącego demona”. Ale mężczyźni z Turcji, Afryki i Ameryki bardzo rzadko umierają z powodu tego zaburzenia snu. Jednak Azjaci wydają się być dziwnie podatni na śmiertelną wersję choroby.
Ostatnie badania teoretyzują, że przyczyną jest ciężki obrzęk trzustki, gruczołu, który wytwarza enzymy trawienne, w szczególności insulinę, w celu metabolizowania przyjmowanych węglowodanów. U ofiar cierpiących na tę chorobę obrzęk staje się tak poważny, że trzustka dosłownie trawi samo. Uważa się, że komplikacje wynikające z tego obrzęku powodują koszmary, ponieważ szok zaczyna pozbawiać główne narządy krwi i tlenu, powodując halucynacje i ostatecznie śmierć, gdy organizm sam się zatruwa.

Przynajmniej w to chcą, żebyśmy wierzyli…

 

Więc po raz kolejny nauka wyjaśnia demona. Cóż, w pewnym sensie.
Naprawdę nie ma rymu ani powodu (na szczęście bardzo rzadkich) zgonów, które występują z powodu Bangungot, ani nie ma wyjaśnienia, dlaczego Azjaci i Filipińczycy częściej umierają z tego powodu. Lekarze zalecają chorym pacjentom odstawienie węglowodanów i alkoholu, ale mówią, że na wszystko.
Więc może najprostsza odpowiedź jest najlepsza.
Może jest tam demon nawiedzający świat snów i nie można go powstrzymać.
Śpij dobrze…

Marge Thompson: Co to do cholery są sny?

Dr King: Tajemnice, niesamowity hokus-pokus ciała.
Prawda jest taka, że ​​nadal nie wiemy, czym one są
lub skąd pochodzą.

~Koszmar z ulicy Wiązów, 1984