Możesz być zabójcą to głęboko satysfakcjonujący meta-horror komediowy list miłosny do podgatunku slasherów.

Film został zainspirowany genialnym, trafionym wątkiem na Twitterze między pisarzami Chuckiem Wendigiem i Samem Sykesem (kliknij tutaj, aby przeczytać w całości) które szybko stało się wirusowe. W wątku Sam zwraca się do Chucka o radę, gdy jego nowe stanowisko jako doradcy na obozie letnim stawia go w nieco dziwnym miejscu. Na wolności grasuje seryjny morderca, a doradcy padają jak zhakowane i pocięte muchy. Podczas ich rozmowy Chuck prowadzi Sama do niepokojącego wniosku, że to on może być odpowiedzialny.

Reżyser Brett Simmons (Łuska, Zwierzę) – który również napisał scenariusz z Covisem Berzoyne i Thomasem Vitale – udaje się stworzyć film własnym głosem i energią, jednocześnie oddając ducha materiału źródłowego. Scenariusz zachowuje chemię i komediowe głosy Sykesa i Wendiga, jednocześnie rozwijając 80-tweetową rozmowę w 90 minut filmu.

Niektóre dialogi pochodzą bezpośrednio z wątku, ale nigdy nie są tak nieszczere dzięki perfekcyjnym występom Frana Kranza (Cabin in the Woods) i Alyson Hannigan (Buffy the Vampire Slayer).

Nietrudno zrozumieć moralną złożoność sytuacji, w której znaleźli się zarówno Sam, jak i Chuck. Sam stara się znaleźć rozwiązanie korzystne dla obu stron, podczas gdy Chuck równoważy uczucia troski i – ze względu na jej rozległą wiedzę i pasję do tematu – niechętny entuzjazm. Co, szczerze mówiąc, ma sens. Jako fan horrorów, gdybyś otrzymał telefon z prośbą o poradę w sprawie stereotypowej sytuacji związanej z podgatunkiem, czy nie czułbyś się po prostu mało trochę podekscytowany?

Ty byś to zrobił. nie kłam.

Jeśli choć trochę znasz wcześniejsze prace Krana i Hannigana, wiesz, że obaj są utalentowanymi aktorami o silnym zakresie emocjonalnym i naturalnym komediowym wyczuciem. To niesamowite, że nigdy nie grali razem w tym samym pokoju – nawet nie czytali zdań poza kamerą – ponieważ płynność i chemia ich rozmowy są absolutnie płynne.

Obsada Hannigana jako Chucka jest inspirowana. Wykazuje naturalne zrozumienie emocjonalnej treści scenariusza i porusza się po tej cienkiej linii z takim wdziękiem i pewnością siebie, że w stu procentach chciałbyś zadzwonić do niej po poradę dosłownie na każdy temat. Jest idealnym heteroseksualnym mężczyzną i czujemy się bezpiecznie z nią jako głosem rozsądku. A Hannigan jest tak wygodny, przechodząc w tryb badawczy, że prawie spodziewasz się zobaczyć resztę Buffy's Scooby Gang ślęczącą nad starożytnymi księgami w tle.

Chociaż Możesz być zabójcą obejmuje podgatunek komedii meta-horror, nie odrzuca całkowicie etyki sytuacji slashera. Stawka jest nadal bardzo wysoka, a występ Kranza, gdy Sam pochyla się nad tym kryzysem moralnym.

Kranz jest w stanie skierować szaleńczą energię, która – przy zaledwie subtelnych zmianach w wykonaniu – może być zabawna i slapstickowa w jednej chwili, a w następnej szalona i przygnębiona. Jest tak szczerze sympatyczny, że łatwo się z nim połączyć i kibicować jego postaci. Kranz prowadzi widza przez szereg poziomów emocjonalnych, które nadają głębi i podkreślenia oburzającej scenerii slashera.

Możesz być zabójcą odwraca scenariusz do klasycznych tropów horroru, jednocześnie składając hołd w prawdziwie kochający sposób. Simmons pokazuje swoją pasję do tego gatunku, włączając odniesienia wizualne, dialogi i projekty scenografii / rekwizytów, które stanowią wyraźny ukłon w stronę ulubionych horrorów i stereotypów gatunkowych.

Te szczegóły są częścią tego, co sprawia, że Możesz być zabójcą taki cudownie zabawny film dla każdego fana horrorów. Ale chociaż kochamy nasze slashery, mogą istnieć pewne problematyczne elementy.

Ostatnia postać dziewczyny jest tradycyjnie młodą, niedostępną seksualnie, moralnie lepszą ocalałą, i nią jest rzadko kobieta koloru. W Możesz być zabójcą, jedna szczególna rozmowa w trzecim akcie chytrze odnosi się do tego stereotypu z subtelną insynuacją, która przewija się przez dialog.

Możesz być zabójcą wspina się wewnątrz podgatunku slasherów, aby zbadać jego tropy z innej perspektywy. To bezczelne i supermeta doświadczenie, które może zostać utracone przez każdego, kto nie ma choćby przejściowej znajomości gatunku horroru. To powiedziawszy, stereotypy są tak szerokie, że trudno je przeoczyć.

Film naprawdę znajduje siłę dzięki odpowiednim doświadczeniom podczas oglądania. Miałem okazję zobaczyć go na dużym ekranie w ramach projektu pt Festiwal filmowy w Toronto po zmroku, iz pewnością jest to typ filmu, który najlepiej oglądać z grupą podekscytowanych fanów gatunku.

Możesz być zabójcą to efektowna, satysfakcjonująca komedia w stylu meta-horroru Cabin in the Woods, ale w bardziej intymnej skali, która będzie głęboko osobista dla każdego fana slasherów z lat 80. Brett Simmons łaskawie dzieli się swoją miłością do gatunku horroru i – przy okazji – pokazuje, że jest nazwiskiem, na które warto uważać.

 

Więcej informacji na temat Możesz być zabójcą, kliknij tutaj, aby przeczytać mój wywiad z Brettem Simmonsem i Franem Kranzem! Zwiastun i plakat możecie obejrzeć poniżej.