Co trzeba zrobić, żeby zaistnieć na scenie? Ile ktoś musi dać z siebie, żeby odnieść sukces? Co to znaczy porzucić wszystko dla swoich marzeń? Samir Wassan (Kumail Nanjiani) wkrótce odkryje, co musi oddać widzom, aby spełnić swoje marzenia w The Twilight Zone. O Waylonie Jordanie już rozmawialiśmy Koszmar na wysokości 30,000 XNUMX stóp Wczoraj, więc dzisiaj zagłębiamy się w drugi odcinek, który będzie miał premierę Komik.

**Nadchodzą główne spoilery. Zachowaj ostrożność, jeśli jeszcze nie oglądałeś odcinka**

The Twilight Zone dzięki licznym adaptacjom znany jest z historii opowiadających o ludziach, którzy dostają to, czego chcą, ale na koniec tego żałują.

To samo przydarza się komikowi-amatorowi Samirowi Wassanowi, który każdą noc spędza, starając się rozśmieszyć widzów swoimi politycznie naładowanymi dowcipami.

Pewnej nocy po zamachu na scenie spotyka legendarnego komika JC Wheelera (Tracy Morgan), który mówi mu, że musi się wykazać na scenie. Że widzowie nie chcą tego, co on myśli, ale tego, kim jest.

Ton JC Wheelera staje się coraz bardziej złowieszczy, gdy wyjaśnia Samirowi, że musi oddać się publiczności, ale gdy już to zrobi, należy ona do nich.

Następnego wieczoru Samir próbuje opowiadać dowcipy na temat drugiej poprawki, ale trafiają do śmiertelnie cichego pokoju. W końcu ulega radzie JC i opowiada o swoim psie, który wypełniał pokój śmiechem.

Po powrocie do domu odkrywa, że ​​nie tylko jego pies zniknął, ale także, że nigdy nie istniał. Tutaj znajdujemy The Twilight Zone twist, z którego znana jest seria. Za każdym razem, gdy wspomina o kimś ze swojego życia, żarty zabijają, ale ta osoba przestaje istnieć. Po przypadkowym spowodowaniu wymazania swojego siostrzeńca, próbuje wykorzystać tę „moc” na dobre. Wymazuje innego komika, który, jak się okazuje, zabił matkę i córkę w wyniku potrącenia pod wpływem alkoholu, przywracając je do życia. Następnie ściga prześladowców ze swojej przeszłości, szarpie publiczność, a także ludzi, których uważa za słuszne wymazać z istnienia.

Ta moc niestety nie działa na ludzi, z którymi nie miał kontaktu (żarty o Hitlerze tu nie zadziałają), ale wciąż znajduje wystarczającą liczbę osób, aby je wymazać bez zbytniego wpływu na jego życie. To znaczy, dopóki nie zażartuje na temat szefa swojej wieloletniej partnerki.

Związek Samira z nim jest pełen paranoi bo szef obdarza swoją dziewczynę zalotnymi wibracjami. Skutki jego żartów sprawiają, że nigdy nie zostanie prawniczką, a także wymazuje ucieczkę ratującą związek, która trzymała ich razem.

Po tym Samirowi kończą się ludzie, o których mógłby rozmawiać bez wpływu na swoje życie. Staje się to niezwykle trudne, gdy zostaje wystawiony na bezpośrednią rywalizację ze swoim przyjacielem o miejsce na liście rankingowej SNL wpisz pokaż. Mając za zadanie dać najlepszy występ, rezygnuje ze wszystkich, łącznie ze swoim najlepszym przyjacielem. W środku spotkania zostaje skonfrontowany ze swoją byłą, która ujawnia jego dziennik, w którym zapisywał nazwiska. Tutaj musi wybrać, czy wymazać miłość swojego życia, czy całkowicie oddać się publiczności.

Morał tego odcinka jest oczywisty od samego początku i dotyczy nie tylko pogoni za sławą i jej kosztami, ale także tego, jak bardzo te pogoń może wpłynąć na otaczających ich ludzi. The Twilight Zone miał niezliczone epizody obejmujące chciwość postaci, która prowadzi do ich własnego zniszczenia.

Kiedy pojawił się zwiastun, pomyślałem, że będzie to raczej zaktualizowana wersja odcinka sezonu 4 Drukarki Diabeł z niesamowitym Burgessem Meredithem w roli pana Smitha, znanego również jako Diabeł.

JC Wheeler wygląda prawie jak zmodernizowany pan Smith, który zamienia krzywe cygaro na duży długopis do waporyzacji. Chociaż Wheeler wyznacza Samirowi drogę do sukcesu/samozniszczenia, nie jest tak zaangażowany w cały proces jak pan Smith.

Chociaż obie historie opowiadają o tym, jak główny bohater zdaje sobie sprawę i radzi sobie z prawdziwymi konsekwencjami swoich działań, Komik znacznie się oddziela, jeśli chodzi o radzenie sobie z oczekiwaniami publiczności.

Ideą wymazywania ludzi jest to, że gdy oddasz część siebie publiczności, staje się ona jej własnością. Nie ma możliwości jego odzyskania. Samir oddaje widzom ważne aspekty swojego życia i nie jest w stanie ich odzyskać, co sława robi z życiem osobistym.

Kiedy już pojawi się w tabloidach, w Internecie lub w cyklach wiadomości rozrywkowych, nie będzie już pod ich kontrolą. To samo z czymś stworzonym przez artystów.

Ile razy to słyszeliśmy Gwiezdne Wojny Ostatnie Jedi czyż nie był to kierunek, w którym publiczność/fani widzieli, że zmierza? Niedawno ktoś na Twitterze skrytykował Franka Oza, człowieka, który JEST Yodą, mówiąc, że nie wie motywacje stojące za postacią, którą powołał do życia?

Samir nie tylko zatracił się w oczach publiczności, ale wraz z formą stracił swoją sztukę.

Mówcie co chcecie o jego oryginalnym dowcipie w odcinku, ale taki był jego pomysły, jego uczucia na scenie.

Co jednak wywołało śmiech? W zasadzie po prostu mówi: „pieprzyć tego gościa, prawda?” w kółko.

Publiczność jest przedstawiana jako jednorodna całość, która zabiera z jego życia nie tylko kawałki i ludzi, ale także jego sztukę i to, co czyni go wyjątkowy wykonawca.

Komik kończy się, gdy Samir wyrusza w swoją podróż do naładowanego emocjonalnie, ale logicznego końca, poświęcając się przed miłością swojego życia.

Niedługo potem widzimy powrót JC Wheelera, który rozpoczyna cykl od nowa z nowym komikiem. Nie ma tu żadnych wielkich odkryć ani zwrotów akcji. Zamiast tego cykl trwa, a kolejna komediantka ma pokusę poświęcenia wszystkiego dla swoich marzeń.

To mroczna refleksja na temat tego, co robimy jako konsumenci sztuki i treści, absorbując i tworząc coś, co ktoś inny stworzył własnym. Do diabła, właśnie to zrobiłem, dodając tę ​​recenzję, wstawiając moje zdanie na temat znaczenia i powiązań odcinka.

*BONUS* Nie potrzebujesz subskrypcji, aby obejrzeć ten odcinek, ponieważ CBS All Access umieścił go na YouTube za darmo. Podwójny bonus, w scenach szatni, szczególnie o 15:20 i 43:00, można zobaczyć manekina brzuchomówcy z oryginalnego serialu.