Napisane przez Johna Squiresa

Po pokazie „zapowiedź” Fathom Events 31, Rob Zombie pojawił się na ekranie podczas nagranej wcześniej sesji pytań i odpowiedzi. Zapytany, jakie filmy zainspirowały go do nakręcenia filmu, który właśnie obejrzeliśmy, Zombie opowiedział dość wymowną historię. Krótko mówiąc, pracował nad projektem innym niż horror, który po prostu nie wychodził, i podczas rozmowy telefonicznej z przyjacielem zauważył, że może wpaść na każdy przypadkowy, głupi pomysł na horror, który przyjdzie mu do głowy i zamiast tego zrób ten film. I oto jesteśmy. Roba Zombiego 31; przypadkowy pomysł, na który Zombie szybko wpadł pewnej nocy przez telefon.

Och, chłopie, to widać.

Napisany i wyreżyserowany przez Roba Zombie, zestaw z 1976 roku 31 koncentruje się na członkach wędrownego karnawału, którzy pewnej nocy zostają porwani przez grupę zamaskowanych maniaków. Jest noc Halloween, a ich porywacze grają w coroczną grę na śmierć i życie, która stawia gang przeciwko serii coraz bardziej sadystycznych klaunów. Jeśli chcą przeżyć, przyjaciele będą musieli trzymać się razem i walczyć o życie.

Jak na faceta, którego muzyka przez lata pozostawała jednotonowa, Rob Zombie udowodnił, że jest dość wszechstronnym filmowcem. Skok od kreskówek House of 1000 Trupów do westernowej epopei, to znaczy The Devil's Rejects był ogromny, a po jego bardzo oczernianym pobycie w Haddonfield, Władcy Salem zobaczył Zombie wychodzącego z pudełka, w którym się umieścił. Ale z 31, Zombie nie tylko wraca do pudełka, ale robi tak ogromny krok w tył, że trudno nie zastanawiać się, co stało się z wizjonerem, który kiedyś wydawał się skupiony na próbowaniu.

Jednej rzeczy nie możesz sobie odmówić 31 jest to, że z całą pewnością jest to film Roba Zombie i choć trudno nie podziwiać filmowca, którego praca jest całkowicie jego autorstwa, problem z 31 jest to, że czuje się, do przyprawiającego o mdłości, jak filmowiec wykonujący ruchy i po prostu nie dbający o to. Jak dotąd najbardziej leniwy i najbezpieczniejszy film Zombie, 31 porzuca większość dobrej woli, którą zbudował jako filmowiec przez lata, grając nie całkiem jak pastisz jego największych hitów, ale raczej przypominającą Frankensteina mozaikę najgorszych cech artystycznych Zombie. Dialogi, techniki, a nawet całe sceny są wzięte hurtowo z poprzednich prac Zombie; ale tym razem urok jest dziwnie nieobecny w postępowaniu.

Bezładny bałagan, w którym nie brakuje charakterystycznej dla Zombie marności, ale niewiele więcej, 31 jest, przykro mi to mówić, dziełem filmowca, który dąży do najniższego wspólnego mianownika i chwyta najniżej wiszący owoc z każdego mijanego drzewa. Podczas gdy Zombie jest z pewnością znany z tworzenia zapadających w pamięć i naprawdę kultowych złoczyńców, nawet źli tutaj czują się zupełnie pozbawieni inspiracji; Mogę prawie zagwarantować, że jedynym, który zapamiętasz po wyjściu z teatru, jest Doom-Head, grany przez kradnącego sceny Richarda Brake. Film jest najlepszy, gdy na ekranie pojawia się Brake, i trzeba przyznać, że Zombie zdaje sobie z tego sprawę; w całej scenie początkowej Brake wygłasza mrożący krew w żyłach monolog.

Wśród wielu problemów filmu jest praca kamery, która jest bardziej chwiejna niż w najbardziej chwiejnym filmie znalezionym, jaki kiedykolwiek widziałeś; I 31 nie jest, na wypadek gdybyś się zastanawiał, ręcznym horrorem. Ilekroć coś się dzieje – a kiedy mówię „cokolwiek”, mam na myśli kogoś, kto zostaje zabity… tak naprawdę niewiele więcej się dzieje – Zombie trzęsie kamerą do tego stopnia, że ​​​​ledwo widać, co się dzieje, co dziwnie sprawia, że ​​film jest o wiele mniej brutalny niż ty może się spodziewać, że tak będzie. Nawet gdy krew leci i naprawdę możesz zrozumieć, co się dzieje, nigdy nie ma zbyt wiele kreatywności w makabryczności lub sposobie, w jaki wysyłane są nudne postacie. To wszystko jest po prostu zbyt bezwładne i łatwe do zapomnienia dla własnego dobra.

Jako ktoś, kto broni Roba Zombie, odkąd zaczął pisać o filmach, boli mnie, że nie mogę obronić 31. Jeszcze bardziej boli mnie uczucie w sercu, że jego największe dzieło jako filmowca może być już za nim. Ponieważ kiedy filmowiec przeskakuje rekina, wygląda to bardzo podobnie 31.

Po prostu zapomnijmy, że to się w ogóle wydarzyło.