„Damien Power robi z kempingiem to, co Spielberg z oceanem!”

Scenarzysta i reżyser Damien Power zabiera nas w podróż, w której jesteśmy świadkami romantycznej wyprawy pary na kemping, która staje się desperacką walką o przetrwanie w jego najnowszym surowym filmie Miejsce śmierci. Damien Power wykonuje świetną robotę, przenosząc znajome tropy na kemping i las do sprawnej realizacji i kulminacji, od której zakręci ci się w głowie. To thriller, którego nie możesz przegapić. Miałem zaszczyt rozmawiać z Damienem Ziemia Zabijania, i absolutnie nie mogę się doczekać jego przyszłych projektów.

Streszczenie: 

Romantyczna wyprawa pary na kemping staje się desperacką walką o przetrwanie w tej niezwykle surowej, szalonej zabójczej przejażdżce. Potrzebując przerwy od presji życia w mieście, Sam (Harriet Dyer) i Ian (Ian Meadows) udają się na odległą plażę na weekendowy wypad. Kiedy natrafiają na opuszczony kemping, na którym nie ma śladu po jego mieszkańcach, są zaniepokojeni. Kiedy w pobliżu odkrywają samotne, przerażone dziecko, są przerażeni. A kiedy spotykają dwóch lokalnych dziwaków, czeka ich piekielnie zły czas. Rozwijając się w innowacyjnej, rozbijającej czas strukturze, Killing Ground zapewnia zarówno niszczące nerwy napięcie, jak i porywający realizm.

Killing Ground Premiery już dziś w kinach i VOD 

 

 

Wywiad ze scenarzystą i reżyserem Damienem Powerem

Moc Damiena: Hej, Ryanie.

Ryan T. Cusick: Cześć jak się masz?

PD: Dobrze jak się masz?

PSTN: Dobrze, po prostu staram się zachować spokój! Słyszałem, że napisanie tego filmu zajęło ci dziesięć lub jedenaście lat, czy to prawda?

PD: Tak, więc od samego początku, kiedy pomysł wyjścia na plan, w plenerze, trwał jedenaście lat. Oczywiście nie pracowałem nad tym w pełnym wymiarze godzin; Pracowałem na różnych dziewięciu do pięciu stanowiskach poza przemysłem filmowym, pisząc, rozwijając, próbując wydobyć ten projekt. Minęło więc około pięciu lat od momentu, w którym uznaliśmy, że scenariusz jest gotowy i zaczęliśmy myśleć o finansowaniu innych rzeczy, więc tak, to była długa podróż.

PSTN: Co było twoją inspiracją? Jak wpadłeś na ten pomysł?

PD: Pierwotnym pomysłem był obraz pomarańczowego namiotu, który właśnie przyszedł mi do głowy. Zacząłem się zastanawiać, gdzie są obozowicze? Co się im stało? I to zaczęło antagonistę. Potem ktoś znajduje namioty i sugeruje bohatera. Zrobiłem film, który lubię oglądać, brutalne thrillery. Wszyscy widzieliśmy filmy, w których ludzie idą do lasu i nic się nie dzieje. Więc próbowałem wnieść coś nowego do stołu. Poczucie realizmu, chciałem, aby było jak najbardziej realistyczne w traktowaniu historii, ale także w wyborach dokonywanych przez bohaterów. Kiedy to pisałem, zastanawiałem się, co ja bym zrobił w takiej sytuacji? I to było pytanie, od którego chciałem, aby widzowie odeszli.

PSTN: Myślę, że zdecydowanie Ci się to udało. Myślałem tak samo. Co bym zrobił? Co bym zrobił z żoną, gdybyśmy byli razem? Gdybym miał ze sobą dziecko, co bym zrobił? Już samo to przyniosło realizm i po prostu mnie przeraziło.

PD: Tak, to są te same obawy, które ja też miałem, moje dzieci, i czy będę w stanie chronić moją rodzinę, jeśli będziemy zagrożeni.

PSTN: Jak wypadła obsada? Czy musiałeś dawać wiele wskazówek? Mam na myśli to, że w pewnym momencie zrobiło się głęboko.

PD: Czuję, że zostałem pobłogosławiony naprawdę dobrą obsadą, która przyszła przygotowana i wiedziała, co robi, i była w 110% zaangażowana w swoją rolę. Oczywiście są momenty, które są trudne i niekoniecznie przez to, przez co przechodzą aktorzy, ale z powodów technicznych. Możesz mieć skomplikowany ruch kamery lub praktyczne efekty, które są trudne i wszyscy są na zewnątrz. Istnieje pewien poziom fizycznej rzeczywistości, a czasami fizyczny dyskomfort, który po prostu trzeba przepchnąć. Na planie starałem się stworzyć bezpieczne miejsce, aby mogli jak najlepiej wykonywać swoją pracę.

PSTN: Oni zrobili. To było bardzo wiarygodne. Za każdym razem, gdy ktoś umierał, bolało. Czułem to i myślę, że kinomani też to poczują.

PD: Tak, też tak myślę.

PSTN: Jak strzela się w Australii?

PD: Australia to świetne miejsce do fotografowania. Jeśli chodzi o znalezienie rzeczywistej lokalizacji, kręciliśmy na południowych przedmieściach nad rzeką Georges i była to świetna lokalizacja. Jedynym minusem lokalizacji po drugiej stronie rzeki była baza wojskowa, a oni faktycznie prowadzili ćwiczenia z ogniem, kiedy my strzelaliśmy. Strzelali z czołgów, helikopterów i karabinów maszynowych. Wiele zawdzięczam moim rejestratorom dźwięku, wielki czas!

PD: Och, wow! Założę się, że to było nerwowe na pewno [śmiech]

PSTN: Co jest dla ciebie dalej? Czy zamierzasz pracować nad kolejnymi thrillerami?

PD: Zawsze pisałem i rozwijałem inne materiały. Więc tak, mam kilka projektów w przygotowaniu. Zrobiłem krótki film o nazwie Peekaboo. Film bardzo dobrze sprawdził się w obiegu festiwalowym i pokazał, że potrafię reżyserować suspens i akcję. Film jest opowieścią o kobiecie, która traci swoje dziecko w publicznym parku i wierzy, że jej dziecko zostało uprowadzone i wierzy, że jej dziecko zostało uprowadzone. Pracuję nad fabularną adaptacją tego; to thriller o uprowadzeniu. Wiesz, mam kilka projektów z gatunku horror thriller.

PSTN: Czy to był twój pierwszy film fabularny, czy robiłeś coś innego przed tym filmem?

PD: Nie, to był mój pierwszy film fabularny.

PSTN: Wow, pierwsze wrażenie to wszystko, co za wspaniały film. Czy planujesz kiedyś mieć Blu-ray?  

PD: Myślę, że będzie jeden; Nie jestem pewien, kiedy to nastąpi.

PSTN: Cóż, bardzo dziękuję za rozmowę ze mną.

PD: Miło mi, bardzo dziękuję. Cieszę się, że film Ci się podobał.  

 

-O autorze-

Ryan T. Cusick jest autorem dla ihorror.com i bardzo lubi rozmawiać i pisać o wszystkim z gatunku horroru. Horror po raz pierwszy wzbudził jego zainteresowanie po obejrzeniu oryginału, Horror Amityville kiedy miał trzy lata. Ryan mieszka w Kalifornii z żoną i dwunastoletnią córką, która również interesuje się gatunkiem horroru. Ryan niedawno uzyskał tytuł magistra psychologii i ma aspiracje, aby napisać powieść. Ryana można śledzić na Twitterze @ Nytmare112