Neila Marshalla Reckoning jest przypadkowo jednym z najbardziej aktualnych filmów 2020 roku. Chociaż został nakręcony na długo przed tym, jak COVID-19 wstrząsnął światem, jego akcja toczy się w 1665 roku, w samym środku dżumy i polowań na czarownice w Europie. Oparty na (oczywiście) prawdziwych wydarzeniach film wykorzystuje chaotyczną nienawiść i strach, by opowiedzieć mściwą historię, która wciąż uderza w dom.  

W filmie Grace Haverstock (Charlotte Kirk) opłakuje zbyt niedawną śmierć swojego męża, Josepha (Joe Anderson). Utknięta samotnie wychowując córeczkę (podczas śmiertelnej pandemii), wkrótce odwiedza ją jej właściciel, Squire Pendleton (Steve Waddington), który żąda czynszu pomimo jej delikatnej sytuacji życiowej. Kiedy ona odrzuca jego rażąco niestosowne i całkowicie niepożądane zaloty na rzecz alternatywnego rozwiązania, wzbudza podejrzenia wśród mieszkańców miasta, teraz już przekonanych, że musi być czarownicą. 

Dla tych, którzy nie znają j Malleus Maleficarum, jednym z rzekomych objawów zaklęcia była pokusa erotyczna (a także impotencja, ale to zupełnie inna historia). Zgadza się, jeśli sprawiłeś, że mężczyzna był napalony, najprawdopodobniej byłeś czarownicą. Naturalnie, kiedy Squire'owi odmówiono tego, co w obrzydliwy sposób uważał, że mu się należało, czary stały się naturalnym oskarżeniem. Grace jest zabierana i torturowana przez kilka dni, próbując uzyskać spowiedź za swoje nadprzyrodzone grzechy. 

Każdy, kto uważnie obserwował przez ostatnie kilka miesięcy, dostrzeże podobieństwa między wydarzeniami z filmu a tym, co dzieje się obecnie. Kwarantanna i zamrożenie czynszu są niewygodnie istotne, a wiele z tego, co sprawia, że ​​pierwsza połowa filmu jest tak skuteczna, to uznanie, z którym można się powiązać.

Ponownie, Reckoning został napisany i nakręcony na długo przed COVID-19, ale być może film cierpi z powodu tego, jak bardzo aktualny stał się nieumyślnie. Fabuła przechodzi od ponurej obecności zarazy (wraz z lekarzami zarazy ubranymi w modnie przerażające maski szkieletów) i przechodzi do przerażających tortur polowań na czarownice, a przejście jest oczywiste (dosłownie identyfikowane przez kartę tytułową).

Zaraza jest raczej narzędziem fabularnym mającym na celu przekazanie Grace w ręce najbardziej bezwzględnego tropiciela wiedźm w Wielkiej Brytanii, co kończy się podzieleniem filmu na dwa odrębne akty. Jedna połowa to film o zarazie, druga to opowieść o zemście polowania na czarownice. Wygląda to jak dwa filmy zszyte gdzieś pośrodku; plaga jest potwierdzona w filmie - w różnym stopniu trafności - ale nie ma prawdziwej zapłaty.

Gdyby to miało zostać wydane w jakimkolwiek innym czasie wolnym od pandemii, nie byłoby to zauważalne, ale ponieważ nagle jesteśmy o tym tak uważni, trudno jest odpuścić. W dzisiejszym kontekście drobne szczegóły stają się ważniejsze, niuanse historyczne mają większą wagę; kiedy są odkładane na bok, wydaje się, że pominięto ważny element. 

Jak na film mocno skoncentrowany na okrucieństwach popełnionych przez Łowcy Czarownic, jest zaskakująco mało tortur. Oczywiście istnieje cienka granica między odpowiednio krwawym a nieuzasadnionym krwawym, ale Reckoning wydaje się spadać na stronę poskramiacza. Przez wszystkie swoje próby i udręki Grace pozostaje względnie efektowna. Po przeciągnięciu czołowych pań Zejście przez dosłowne kałuże krwi i błota, to nieco zaskakujące, widząc taką powściągliwość ze strony Marshalla. 

To powiedziawszy, wszystkie elementy techniczne są dostępne. Ścieżka dźwiękowa Christophera Drake'a ma potężny napęd, który pobudza emocje i wprowadza surowy, mroczny nastrój. Zdjęcia Luke'a Bryanta wykorzystują oświetlenie i kadrowanie, aby stworzyć piękne ujęcia. Praktyczne efekty są trzewne. To niezaprzeczalnie dobrze zrobiony film. 

Średniowieczny horror – jako całość – jest względnie stagnacyjnym podgatunkiem i trzeba przyznać, że trudno jest wnieść coś nowego do stołu. Reckoning zaczyna się od wysokiej (i znowu nieumyślnie na nosie) nuty, ale wydaje się, że nie ma wystarczającej eskalacji, aby wyróżniała się jako spektakularna. Marshall jest ulubieńcem gatunku ze względu na swoją pracę nad klasykami współczesnego horroru Zejście i dog Soldiers, więc Reckoning przyszedł z dużymi oczekiwaniami. Ale wydaje się odrobinę chaotyczny, z zadowalającym, ale ogólnie rozczarowującym punktem kulminacyjnym. 

Jest to dość efektowny film z solidnymi występami i starannie skonstruowaną, historycznie istotną historią, która brzmi trochę zbyt prawdziwie w chwili obecnej. Ale w szerszym schemacie pracy Marshalla może zostać pozostawiony w izolacji.