Napisane przez Shannon McGrew

Jeśli chodzi o powieści grozy, coraz trudniej jest znaleźć cechy. Jednak od czasu do czasu natkniesz się na taki, który absolutnie oszałamia twój umysł. Jedną z książek, na której otwarcie w tym roku najbardziej czekałam, była „13 widoków lasu samobójców” przez autora Brackena MacLeoda, ponieważ słyszałem tylko pozytywne pochwały od tych ze społeczności horrorów, którzy to przeczytali. Ta antologia opowiadań doskonale zagłębia się w horror, który zamieszkuje najciemniejsze zakamarki umysłu, w których mieszka ból, przerażenie i ból serca.

Jeśli chodzi o antologie, można je trafić lub przegapić. Częściej niż nic, istnieje kilka historii, które wydają się nie korelować z ogólnym tematem tego, co autor próbuje przekazać. Ale to jest coś, o co nie musimy się martwić „13 widoków lasu samobójców” ponieważ Bracken MacLeod za każdym razem trafia w sedno. Każda historia jest tak samo zdolna do wypatroszenia cię jak ostatnia, jednocześnie pozostając wiernym istotnemu tematowi.

Historie obejmują zarówno nadprzyrodzone horrory, takie jak wampiry i duchy, jak i stworzone przez człowieka horrory morderstw, przemocy i zemsty. Każda historia, bez wyjątków, jest mocna, a biorąc pod uwagę, że większość z nich dotyczy tego, jak podła może być ludzka natura, pozostawia cię w wątpliwość ludzkości, a nawet tych, którzy są ci najbliżsi. Część mnie zastanawiała się, w jaki sposób MacLeod był inspirowany i jak był w stanie dostać się do przestrzeni nad głową, aby móc pisać tak barwnie wstrząsające historie.

To, co najbardziej mi się podobało „13 widoków lasu samobójców” jest to, że każdy fan horrorów znajdzie coś dla siebie. Jest wystarczająco dużo historii, aby utrzymać uwagę czytelników od momentu pierwszego otwarcia książki do absolutnego zakończenia, a jednocześnie każda opowieść jest wyjątkowa. Ponieważ było to moje pierwsze spotkanie z pisarstwem MacLeoda, byłem pod wrażeniem, widząc, że nie każda historia przekazuje, że została napisana przez tę samą osobę (mimo że tak było), ponieważ MacLeod był w stanie sprawić, że każda narracja różni się od poprzedniej. Dzięki temu mogłem w pełni zanurzyć się w to, co działo się z każdą nową historią.

Chciałbym móc wybrać ulubioną historię spośród wszystkich przedstawionych w tym zbiorze, ale jest to niesamowicie trudne ze względu na fachowość każdej opowieści o terrorze. Było jednak kilka historii, które zostały ze mną na długo. Pierwsza istota „Nieruchomy dzień: zakończenie”. To, co tak bardzo podobało mi się w tym filmie krótkometrażowym, to niesamowite szczegóły otoczenia, które dawały złudne poczucie komfortu przed tym, co miało nadejść; tylko po to, by roztrzaskać ją rzezią życia. Zestawienie między nimi zostało wykonane perfekcyjnie i jest jednym z najlepszych punktów całej antologii.

Wraz z „Nieruchomy dzień: zakończenie”, też mi się podobało „Krew sprawia, że ​​trawa rośnie” gdy stereotyp narracji zostaje wywrócony do góry nogami i udowadnia, że ​​nikt nie jest taki, jakim się wydaje. Potem było „Czysta krew i wiecznie zielony”, nowe spojrzenie na wampiry, które uderza w niesamowicie podobny akord do przerażających rządów Hitlera, szczególnie w odniesieniu do obozów koncentracyjnych. W końcu, „Moje, nie twoje”, to wstrząsająca opowieść o ludzkiej deprawacji, grzechach Kościoła i o tym, jak daleko posunie się ojciec, by szukać zemsty za swoją córkę. W końcu każda historia pozostawi cię wstrząśniętym i zaniepokojonym przez wiele dni.

Ogólnie rzecz biorąc, „13 widoków lasu samobójców” to antologia, którą polecam każdemu, kto szuka świeżego horroru do przeczytania. Historie są wpływowe i surowe, nigdy nie powstrzymują się tam, gdzie inni mogą, ale nigdy nie okazują braku szacunku ani przesady w stosunku do niektórych cięższych przedstawionych tematów. MacLeod to prawdziwy talent i mistrz w tworzeniu niezwykle szczegółowych historii od początku do końca. Ma oko do szczegółów, które pomaga ożywić każdą opowieść w całej jej przerażającej chwale. Zapamiętaj moje słowa, „13 opowieści z lasu samobójców” to antologia, której z pewnością nie chcesz przegapić.

Aby uzyskać więcej informacji lub zamówić kopię „13 widoków lasu samobójców” odwiedź stronę Brakena MacLeoda TUTAJ.